Zimowe cięcie jabłoni
Zimowe ciecie jabłoni.
Zima i wczesna wiosna to czas kiedy w wielu sadach wykonujemy cięcie drzew, coraz częściej można się spotkać z tym, że sadownicy zaczynają ten zabieg już jesienią. Należy pamiętać, że jest to zabieg, który oprócz wszystkich innych prac agrotechnicznych, ma największy wpływa na owocowanie drzew.
Cięcie jest zabiegiem, do którego można powiedzieć każdy sadownik podchodzi indywidualnie. Oczywiście są pewne zasady, którymi powinniśmy się kierować, rozpoczynając ten zabieg w naszym sadzie, jednak możemy uznać, że każdy sad ma swoją tożsamość, oraz właściciela, który wprowadza swój system cięcia. Główną i dominującą formą, którą znajdziemy w sadach jest korona wrzecionowa, czyli tzw. Stożek, czyli wąska i smukła górna część drzewa oraz szerszy dół.
Ważnym elementem , a właściwie zasadą w utrzymaniu tego typu korony powinno być utrzymanie dolnego piętra przez praktycznie cały wzrost drzewa, ponieważ jest ono naturalnym hamulcem i regulatorem, który utrzymuje drzewo w ryzach. Wcześniej gałęzie dolnych pięter były usuwane ponieważ uznawano, że powodują niższą jakość owoców. Skutki takiego cięcia możemy zobaczyć jeszcze w sadach, gdzie są drzewa o silnie rozbudowanej partii wierzchołkowej, a owocowanie w dolnych partiach całkowicie zanika.
System prowadzenia sadu, a jego cięcie jest nierozerwalnie ze sobą związane. W sadach intensywnych (karłowych) aby zapewnić bardzo dobre owocowanie oraz wysoką jakość owoców, gałęzie poza pierwszym piętrem nie powinny być starsze niż 3-4 lata. W tym wypadku jeszcze należy zwrócić uwagę, na proporcje, czyli wysokość drzew stosunku do międzyrzędzi jakie posiadamy. Gdy poprowadzimy je zbyt wysoko zablokujemy dostęp światła do niższych partii drzewa przez co automatycznie pogorszymy jakość owoców. Trochę inaczej to wygląda w sadach półkarłowych, gdzie sadownicy pozwalają sobie na szersze dolne partie drzew, jakby nie patrzeć rozstawa drzew na to pozwala, ale złe poprowadzenie szerszej korony może spowodować, że środki będą się ogałacać, a owocowanie przeniesie się na zewnętrzne partie rośliny.
Odmiany, czy mają znaczenie w wyborze systemu cięcia, oczywiście, że tak, najprościej możemy to podzielić na 2 dwie grupy i wyróżnić tzw. ciecie długie tutaj możemy zaliczyć odmiany takie jak Boskoop, Mutsu oraz grupę jonagoldów. Charakteryzują się one silnym wzrostem, dużymi owocami oraz tym, że wpadają w przemienność owocowania. Najprościej można wytłumaczyć to w ten sposób, że każde ich cięcie powoduje reakcję pobudzającą wzrost, dlatego w przypadku tych odmian im mniej tym lepiej. Wycinamy z reguły gałęzie powyżej 50 cm zakończone pąkiem liściowym, a pozostawiamy te , które zakończone są pąkiem kwiatowym. Reasumując wniosek jest taki, że należy gałęzie owoconośne omijać, co zapewni nam umiarkowany wzrost drzew a także regularne coroczne plony. Drugi system, który możemy wyróżnić to cięcie na krótko i tu znajdują się takie odmiany jak Golden, Szampion czy Gala. Należą one do odmian drobnoowocowych, o umiarkowanym wzroście. W przypadku tych odmian warto pamiętać aby nie dopuszczać do opuszczania się gałęzi, ponieważ stają się one słabsze i pozbawione wigoru, a owoce na nich drobnieją. Dobrze rokują tutaj gałęzie poziome oraz takie, które są lekko wzniesione do góry, na tych odmianach da się popracować sekatorem nieco intensywniej. Skracanie gałęzi jest jak najbardziej wskazane, wycinamy praktycznie w całości te o silnym wzroście wegetatywnym, pozostawiając więcej gałęzi krótkich, sztywniejszych i tych wzniesionych lekko do góry.
